بررسی ماده ‌410 و دیه‌ی دندانی که لق شده است

یک عضو انجمن جرم‌شناسی ایران گفت: بر اساس ماده ‌410 قانون مجازات اسلامی دندانی که کنده شود دیه کامل دارد گرچه همان را در محلش قرار دهند و دوباره مانند سابق شود....

بهزاد اکبرآبادی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در ادامه بحث دیه دندان، اظهارکرد: دندان شامل مقداری است که از لثه بیرون آمده و نمایان است و مقداری که داخل لثه قرار دارد و پیدا نیست، بنابراین دیه کامل به مجموع این دو قسمت تعلق می‌گیرد.

وی افزود: در این ماده برای قسمت ظاهر و آشکار دندان هم دیه دندان کامل در نظر گرفته شده است هر چند ریشه آن در لثه باقی باشد اما در مورد قسمت دوم ماده بهتر بود چنین تفصیل داده می شد که اگر شکستن ظاهر و باطن دندان از سوی یک نفر باشد یا حداقل به گونه‌ای باشد که از نظر عرف، یک جنایت محسوب شود دیه و ارش پرداخت نشود بلکه فقط دیه دندان برعهده جانی باشد، منظور از جرم در این ماده هم همان ارش است و به جریمه نقدی اصطلاحی نظر ندارد.

اکبرآبادی عنوان کرد: اگر دندانی عصب کشی شده باشد و عصب آن از بین رفته باشد باز هم مشمول این ماده است چون مهم آن است که جسم دندان از لثه بیرون آورده شود هرچند عصب نداشته باشد اگر دندان شکسته شده که ریشه آن باقی است قابل تعمیر باشد باز هم دیه مذکور در این ماده باید پرداخت شود.

وی گفت: در مورد دیه لق شدن دندان که منجر به کشیدن آن شود یا قابل معالجه باشد تصریحی در قانون وجود ندارد، اداره حقوقی قوه قضاییه در نظریه شماره ‌7/1158-23/‌1371/4 در این مورد آورده است که لق شدن دندان اگر به نحوی باشد که کارایی آن را از بین ببرد و در آوردن آن را ایجاب کند به منزله از بین رفتن آن است و دیه از بین بردن دندان را دارد ولی اگر کارایی آن را از بین نبرد و قابل معالجه باشد ارش به آن تعلق می‌گیرد و تعیین ارش مطابق ماده ‌495 قانون مجازات اسلامی مصوب مرداد ماه ‌1370 خواهد بود.

اکبرآبادی تصریح کرد: در مورد از بین بردن دندان لق، حکم به پرداخت دیه کامل هم شده است هرچند ممکن است این شبهه پیش آید که دندان لق در حکم عضو فلج است که ثلث دیه آن تعلق می گیرد.

وی خاطرنشان کرد: مطابق ماده ‌411 قانون مجازات اسلامی هرگاه دندان دیگری به جای دندان اصلی کنده شده، قرار گیرد و مانند اصلی شود کندن آن دیه کامل دارد.

این وکیل پایه یک دادگستری خاطرنشان کرد: منظور از اینکه مانند دندان اصلی شود آن است که دندان در لثه کاشته شود و با گوشت ارتباط پیدا کند.

اکبرآبادی در پایان گفت: دلیل پرداخت دیه برای چنین دندانی آن است که به آن «دندان» گفته می شود، بنابراین حکم دندان به آن بار می شود و گرنه دیه خاصی برای چنین دندانی تعیین نشده است و اگر دندان بر آن صدق نکند اصولا باید ارش پرداخت شود.